Laatste paar weken :(
Blijf op de hoogte en volg Manon
05 Mei 2015 | Australië, Melbourne
Hallo Hallo,
Ik schrijf inmiddels alweer vanuit Nederland! Maar ik moet er nog even voor zorgen dat mijn verhalen compleet zijn waardoor ik een mooi boek voor mezelf samen kan stellen! Whoehoe.
De week dat ik bij Tom en Lyn in Sydney was, was weer erg actief en na 3 maanden in Sydney te hebben gewerkt heb ik toch nog nieuwe plekjes ontdekt! Sydney is ook zo groot. Ik heb met Tom nog een paar mooie wandelingen gemaakt, de langste was van de spittbridge naar Manly en het was warm! (Tja in Sydney weet je het nooit en de zomer was inmiddels al voorbij). Een mooie wandeling met weer mooi uitzicht over de harbour, ook hebben we tussendoor nog gezwommen in de zee bij een heel mooi klein strandje en als afsluiting nog een Mac ijsje gescoord die maar 1 dollar kost whaha. Ik heb hier nog wel naar een baan gezocht, maar nadat mijn oude baas geen werk meer had, had ik eigenlijk niet meer de energie om hier een nieuwe baan te gaan zoeken. Ook omdat het toch allemaal kut baantjes zijn en je bijna niks verdient, ook had ik bijna alles gezien wat ik gezien wilde hebben en na 8 maanden verlangde ik toch wel weer een beetje naar mijn eigen bedje in het kleine Nederland. Na afscheid genomen te hebben van Tom en Lyn en de bus naar de stad te hebben gepakt had ik het in de bus toch wel een beetje moeilijk, ik heb 3 maanden in Dee Why gewoond en dit voelde toch wel een beetje als mijn 2e thuis. Het is dan raar dat je hier waarschijnlijk nooit meer terug komt.
In de stad pakte ik de nachtbus naar Melbourne (12 urige busrit...pfff), maarja vakantie en de vluchten waren dubbel zo duur.
Gelukkig kwamen we vroeg in de ochtend aan in Melbourne en had ik mijn hostel al vrij snel gevonden. Eigenlijk moest ik 2 uur wachten voordat de receptie open ging, maar ik kwam een meisje tegen die moest uitchecken en ik kreeg de sleutel van haar. Dus ik kon een douche nemen en gebruik maken van het internet! Het was een vrij basic hostel, maar de mensen waren aardig en mijn tijd daar was dan ook niet eenzaam. Ik had alleen ingecalculeerd dat ik wel na een week naar huis kon, maar toen ik de airline belde kwam ik erachter dat ik niet eerder dan 30 april naar huis kon! en ik was bijna blut, dus dit was eigenlijk wel heel kut zeg maar. Ik had maar meteen een bericht op couchsurfing.nl geplaatst en kreeg gelukkig na een paar dagen al bericht van best wel veel mensen. Toen ik nog in het hostel was zat ik dicht bij het strand, dus ik ben daar een paar x heen gegaan (niet het mooiste strand van aussie), st kilda was wel okay en je kon de skyline vanaf hier goed zien. Omdat ik blut was heb ik daar veel rond gehangen met mooi weer en ben ik in het park gaan zitten om te zonnen en een boek te lezen (heeft ook wel weer iets). Melbourne zelf vond ik een erg leuke stad, ik kwam erachter dat een vriendin van mij terug gekeerd was vanuit Duitsland en nu in Melbourne zat! Dus met haar had ik afgesproken in de stad om haar weer te zien en omdat zij de stad goed kent. Het was erg grappig om Helen weer te zien, het leek wel als de dag van gister dat ik afscheid van haar nam in Brisbane. Maar dat was inmiddels alweer zo ongeveer 5 maanden geleden. Met Helen ging ik naar de graffiti wall, een steeg die helemaal onder de muurtekeningen zit! Ook een hoop troep, maar er valt veel moois te ontdekken tussen de graffiti! Daarna zijn we naar een bar gegaan die een beetje verstopt zat, ergens in een achteraf steegje waar je het bijna niet ziet. Dat vond ik zo leuk aan Melbourne, er valt hier een hoop te ontdekken. Waar je pas achter komt als je gewoon eens rondloopt. Een paar dagen later ontmoete ik 2 Finse meiden in mijn kamer, daar heb ik samen mee de oude tram gepakt in de stad en hebben we samen rondgelopen en Melbourne verkent. Aan het eind van de week ben ik op tour gegaan naar the Great Ocean Road! de weg die is aangelegd aan de kust na de 2e wereld oorlog door veteranen, zodat ze aan het werk konden. Ook werkte dit als een soort therapie voor hun. Deze weg is ongeveer 200 km lang en gaat van Melbourne naar Adalaide. Dit was de grootste reden waarom ik naar Melbourne wilde. S'ochtends vroeg werd ik opgepikt en ging ik de Great Ocean Road verkennen (1 van de mooiste kustlijnen ter wereld). Ja en dit was mooi mooi mooi! Onderweg ook nog een hoop koala's gezien en af en toe gingen we de bus uit om foto's de maken en naar de look-outs te lopen, de busrit was al heel mooi. Maar na een tijdje viel ik toch in slaap (ja dat krijg je als je de hele dag in de bus zit). Rond een uur of 3 kwamen we aan bij de 12 apostels (1 van de mooiste en de meest toeristische plek van de great ocean road), inmiddels zijn het er geen 12 meer maar 9. Maar ow wat was dit mooi en groot, wel waren er overal irritante Aziaten/Chinezen/Japanners/Koreanen met hun camara's. Maar ik kan ook terug duwen! whahaha. De zon scheen en het uitzicht was geweldig, daarna gingen we naar een strand met 2 hoge muren van rotsen met zegmaar een klein strandje. Daar een beetje lopen kloten met foto's maken en springen enzo en de guide, waar ik erg mee kon lachen.
Hierna zijn we nog naar 1 lookout gegaan waar de rotsen weer een hele andere kleur hadden, erg grappig om te zien dat dit zo'n verschil kan zijn! Maar wat een uitzicht weer :D:D!
Daarna gingen we als laatst nog naar het strand van de 12 apostels, very nice weer hihi.
De volgende dag ging ik naar Carl in Heatherdale, hier had ik al een tijdje contact mee op couchsurfing. Hij had goede recensies maar woonde wel 45 minuten uit CBD (het centrum van Melbourne).
Carl was half Sri Lankees half Nederlands en had een Australisch accent omdat hij al een paar jaar in Australië woonde. Hij was gek op koken en ik kwam dan ook niks te kort, ook had ik mijn eigen kamer wat ik altijd wel prettig vind als ik bij iemand ben die ik niet ken. Carl had goede tips over wat er bij hem in de buurt te zien was. Dus de volgende dag ben ik naar een nature reserve gegaan waar ze je een trail kan lopen die a 1000 steps heet. Dit bleek dus een fitness trail te zijn en je liep van 0 naar 1500 meter omhoog. Ik heb het gehaald, maar daar was ook alles mee gezegd, ik heb daar 3 verschillende wandelingen gedaan en uiteindelijk alleen prachtrosella's gezien! Maar het was wel weer lekker om actief te zijn.
Die avond had ik het er met Carl over dat ik bijna blut was en hij bood mij aan dat ik langer bij hem kon blijven als ik het 1 en ander in het huishouden zou doen (goeie deal dacht ik zelf). Maar de volgende dag kreeg ik een telefoontje dat ik toch eerder naar huis kon, de volgende dag zeg maar al. Dus ik moest meteen regelen dat ik weer op tijd terug in Sydney kon komen, alleen had ik het vanaf het verkeerde vliegveld geboekt (ja weet ik veel dat er 2 vliegvelden zijn in Melbourne). Maar gelukkig ging er een bus naar toe. De laatste dag had ik met Helen en een paar van haar kamergenoten afgesproken in de stad om te gaan shoppen, ik kon nu eindelijk weer dingen kopen zonder me te veel zorgen te maken.
En toen was het 15 april. Ik was al om 6 uur s'ochtends vertrokken vanuit Heatherdale en alles liep gesmeerd. Maar toen ik in het vliegtuig zat begon het pas tot mij door te dringen dat het nu echt over was, dus toen kwamen de tranen. Ik kwam al in de ochtend aan in Sydney en mijn volgende vlucht naar Taiwan zou pas om 10 uur s'avonds vertrekken. Ik kon nog wel de stad in, maar dat zou mij 32 dollar kosten en ik had er al 3 maanden in doorgebracht. Dus ik heb op het vliegveld maar series en films gekeken naast een stopcontact op de grond, want een plekje waar je lekker kan zitten en je apparaten kan opladen is er niet (dus na een poos voelde mijn kont aan als beton :(). Eenmaal mijn vlucht naar Taiwan gepakt liep alles gesmeerd, ik had al een hotelkamer geboekt op het vliegveld in Sydney. In Taiwan had ik besloten om de taxi te pakken want alles stond in het Chinees aan gegeven en ik had echt niet meer de puff om dit allemaal uit te gaan zoeken. In mij hotel lekker een douche genomen, gratis geprofiteerd van een ontbijtje en een paar uurtjes geslapen. Daarna even in de stad rondgelopen, maar jezus ik wist niet waar ik moest lopen. Ze hebben hier namelijk geen voetpaden, dus dat was wel een beetje eng. Ook durfde ik niet te veel afslagen te nemen omdat alle straatnamen in het Chinees waren. Maar de winkels waren hier wel leuk en alles was spotgoedkoop, dus dat betekende......shoppen!! geen kleding hoor, maar disney/grappige shit voor mij en mijn familie. S'avonds heb ik de taxi gepakt terug naar het vliegveld, alleen ik wist niet naar welke terminal ik moest en mijn taxi driver kon bijna geen Engels en wist niet waar Nederland/Amsterdam lag. Maar op handen en voeten en een telefoongesprek met iemand op het vliegveld die ook bijna geen Engels kon kwamen we er toch uit.
Alles ging weer gesmeerd in de lucht naar Bangkok, zelfs het eten was beter dan op de heen weg. Maar dat komt misschien omdat ik de laatste paar weken maaltijden heb gegeten uit blik whahaha. Ook lekker veel films gekeken, dat is het beste als je een lange vlucht hebt. In Bangkok moest ik uit het vliegtuig en na een uur er weer in voor mijn vlucht naar Amsterdam en toen sprak iedereen ineens weer Nederlands, getverdemme we gaan echt naar huis :'(!! Ik wil niet.
Weer 11 te gaan en een snurkende man naast mij die scheten liet en stonk uit zijn mond! Blegh, maar daar waren we dan! Boven het saaie Nederland, we zijn er echt. Alles is weer in vierkantjes en plat.
Wel was het weer prettig om iedereen te zien.
Nu ben ik inmiddels alweer 2,5 week thuis, maar makkelijk is het niet. Vooral de 1e week had ik het erg moeilijk, ik verveelde me de tering en iedereen was aan het werk. Natuurlijk duurt het hier ook erg lang voordat je respons krijgt op je sollicitaties. En tja ik was elke dag op pad in Aussie om nieuwe dingen te ontdekken, en dan zit je ineens weer thuis. Alsof je terug bij af bent en alles is nog steeds hetzelfde als voor je vertrok.
Nu kan ik inmiddels weer beschaafd Nederlands praten en heb ik weer de normale gezonde Hollandse stress. Maar backpacken doen we zeker niet voor het laatst, het was een geweldige ervaring en ik kan zeggen dat ik er een hoop van geleerd heb. Ik was erg bang op het moment dat ik op schiphol stond en dacht niet dat ik dit allemaal aan zou kunnen (eigenlijk wilde ik het liefst omdraaien en niet meer gaan), dat moment voelt jaren geleden en ik heb zoveel moois meegemaakt. Ik kan niet wachten op wat komen gaat en om meer op pad te gaan en meer te ontdekken op deze wereldbol en om natuurlijk weer ooit hopen terug te keren naar het mooie Relaxte Aussie!!!
Ik schrijf inmiddels alweer vanuit Nederland! Maar ik moet er nog even voor zorgen dat mijn verhalen compleet zijn waardoor ik een mooi boek voor mezelf samen kan stellen! Whoehoe.
De week dat ik bij Tom en Lyn in Sydney was, was weer erg actief en na 3 maanden in Sydney te hebben gewerkt heb ik toch nog nieuwe plekjes ontdekt! Sydney is ook zo groot. Ik heb met Tom nog een paar mooie wandelingen gemaakt, de langste was van de spittbridge naar Manly en het was warm! (Tja in Sydney weet je het nooit en de zomer was inmiddels al voorbij). Een mooie wandeling met weer mooi uitzicht over de harbour, ook hebben we tussendoor nog gezwommen in de zee bij een heel mooi klein strandje en als afsluiting nog een Mac ijsje gescoord die maar 1 dollar kost whaha. Ik heb hier nog wel naar een baan gezocht, maar nadat mijn oude baas geen werk meer had, had ik eigenlijk niet meer de energie om hier een nieuwe baan te gaan zoeken. Ook omdat het toch allemaal kut baantjes zijn en je bijna niks verdient, ook had ik bijna alles gezien wat ik gezien wilde hebben en na 8 maanden verlangde ik toch wel weer een beetje naar mijn eigen bedje in het kleine Nederland. Na afscheid genomen te hebben van Tom en Lyn en de bus naar de stad te hebben gepakt had ik het in de bus toch wel een beetje moeilijk, ik heb 3 maanden in Dee Why gewoond en dit voelde toch wel een beetje als mijn 2e thuis. Het is dan raar dat je hier waarschijnlijk nooit meer terug komt.
In de stad pakte ik de nachtbus naar Melbourne (12 urige busrit...pfff), maarja vakantie en de vluchten waren dubbel zo duur.
Gelukkig kwamen we vroeg in de ochtend aan in Melbourne en had ik mijn hostel al vrij snel gevonden. Eigenlijk moest ik 2 uur wachten voordat de receptie open ging, maar ik kwam een meisje tegen die moest uitchecken en ik kreeg de sleutel van haar. Dus ik kon een douche nemen en gebruik maken van het internet! Het was een vrij basic hostel, maar de mensen waren aardig en mijn tijd daar was dan ook niet eenzaam. Ik had alleen ingecalculeerd dat ik wel na een week naar huis kon, maar toen ik de airline belde kwam ik erachter dat ik niet eerder dan 30 april naar huis kon! en ik was bijna blut, dus dit was eigenlijk wel heel kut zeg maar. Ik had maar meteen een bericht op couchsurfing.nl geplaatst en kreeg gelukkig na een paar dagen al bericht van best wel veel mensen. Toen ik nog in het hostel was zat ik dicht bij het strand, dus ik ben daar een paar x heen gegaan (niet het mooiste strand van aussie), st kilda was wel okay en je kon de skyline vanaf hier goed zien. Omdat ik blut was heb ik daar veel rond gehangen met mooi weer en ben ik in het park gaan zitten om te zonnen en een boek te lezen (heeft ook wel weer iets). Melbourne zelf vond ik een erg leuke stad, ik kwam erachter dat een vriendin van mij terug gekeerd was vanuit Duitsland en nu in Melbourne zat! Dus met haar had ik afgesproken in de stad om haar weer te zien en omdat zij de stad goed kent. Het was erg grappig om Helen weer te zien, het leek wel als de dag van gister dat ik afscheid van haar nam in Brisbane. Maar dat was inmiddels alweer zo ongeveer 5 maanden geleden. Met Helen ging ik naar de graffiti wall, een steeg die helemaal onder de muurtekeningen zit! Ook een hoop troep, maar er valt veel moois te ontdekken tussen de graffiti! Daarna zijn we naar een bar gegaan die een beetje verstopt zat, ergens in een achteraf steegje waar je het bijna niet ziet. Dat vond ik zo leuk aan Melbourne, er valt hier een hoop te ontdekken. Waar je pas achter komt als je gewoon eens rondloopt. Een paar dagen later ontmoete ik 2 Finse meiden in mijn kamer, daar heb ik samen mee de oude tram gepakt in de stad en hebben we samen rondgelopen en Melbourne verkent. Aan het eind van de week ben ik op tour gegaan naar the Great Ocean Road! de weg die is aangelegd aan de kust na de 2e wereld oorlog door veteranen, zodat ze aan het werk konden. Ook werkte dit als een soort therapie voor hun. Deze weg is ongeveer 200 km lang en gaat van Melbourne naar Adalaide. Dit was de grootste reden waarom ik naar Melbourne wilde. S'ochtends vroeg werd ik opgepikt en ging ik de Great Ocean Road verkennen (1 van de mooiste kustlijnen ter wereld). Ja en dit was mooi mooi mooi! Onderweg ook nog een hoop koala's gezien en af en toe gingen we de bus uit om foto's de maken en naar de look-outs te lopen, de busrit was al heel mooi. Maar na een tijdje viel ik toch in slaap (ja dat krijg je als je de hele dag in de bus zit). Rond een uur of 3 kwamen we aan bij de 12 apostels (1 van de mooiste en de meest toeristische plek van de great ocean road), inmiddels zijn het er geen 12 meer maar 9. Maar ow wat was dit mooi en groot, wel waren er overal irritante Aziaten/Chinezen/Japanners/Koreanen met hun camara's. Maar ik kan ook terug duwen! whahaha. De zon scheen en het uitzicht was geweldig, daarna gingen we naar een strand met 2 hoge muren van rotsen met zegmaar een klein strandje. Daar een beetje lopen kloten met foto's maken en springen enzo en de guide, waar ik erg mee kon lachen.
Hierna zijn we nog naar 1 lookout gegaan waar de rotsen weer een hele andere kleur hadden, erg grappig om te zien dat dit zo'n verschil kan zijn! Maar wat een uitzicht weer :D:D!
Daarna gingen we als laatst nog naar het strand van de 12 apostels, very nice weer hihi.
De volgende dag ging ik naar Carl in Heatherdale, hier had ik al een tijdje contact mee op couchsurfing. Hij had goede recensies maar woonde wel 45 minuten uit CBD (het centrum van Melbourne).
Carl was half Sri Lankees half Nederlands en had een Australisch accent omdat hij al een paar jaar in Australië woonde. Hij was gek op koken en ik kwam dan ook niks te kort, ook had ik mijn eigen kamer wat ik altijd wel prettig vind als ik bij iemand ben die ik niet ken. Carl had goede tips over wat er bij hem in de buurt te zien was. Dus de volgende dag ben ik naar een nature reserve gegaan waar ze je een trail kan lopen die a 1000 steps heet. Dit bleek dus een fitness trail te zijn en je liep van 0 naar 1500 meter omhoog. Ik heb het gehaald, maar daar was ook alles mee gezegd, ik heb daar 3 verschillende wandelingen gedaan en uiteindelijk alleen prachtrosella's gezien! Maar het was wel weer lekker om actief te zijn.
Die avond had ik het er met Carl over dat ik bijna blut was en hij bood mij aan dat ik langer bij hem kon blijven als ik het 1 en ander in het huishouden zou doen (goeie deal dacht ik zelf). Maar de volgende dag kreeg ik een telefoontje dat ik toch eerder naar huis kon, de volgende dag zeg maar al. Dus ik moest meteen regelen dat ik weer op tijd terug in Sydney kon komen, alleen had ik het vanaf het verkeerde vliegveld geboekt (ja weet ik veel dat er 2 vliegvelden zijn in Melbourne). Maar gelukkig ging er een bus naar toe. De laatste dag had ik met Helen en een paar van haar kamergenoten afgesproken in de stad om te gaan shoppen, ik kon nu eindelijk weer dingen kopen zonder me te veel zorgen te maken.
En toen was het 15 april. Ik was al om 6 uur s'ochtends vertrokken vanuit Heatherdale en alles liep gesmeerd. Maar toen ik in het vliegtuig zat begon het pas tot mij door te dringen dat het nu echt over was, dus toen kwamen de tranen. Ik kwam al in de ochtend aan in Sydney en mijn volgende vlucht naar Taiwan zou pas om 10 uur s'avonds vertrekken. Ik kon nog wel de stad in, maar dat zou mij 32 dollar kosten en ik had er al 3 maanden in doorgebracht. Dus ik heb op het vliegveld maar series en films gekeken naast een stopcontact op de grond, want een plekje waar je lekker kan zitten en je apparaten kan opladen is er niet (dus na een poos voelde mijn kont aan als beton :(). Eenmaal mijn vlucht naar Taiwan gepakt liep alles gesmeerd, ik had al een hotelkamer geboekt op het vliegveld in Sydney. In Taiwan had ik besloten om de taxi te pakken want alles stond in het Chinees aan gegeven en ik had echt niet meer de puff om dit allemaal uit te gaan zoeken. In mij hotel lekker een douche genomen, gratis geprofiteerd van een ontbijtje en een paar uurtjes geslapen. Daarna even in de stad rondgelopen, maar jezus ik wist niet waar ik moest lopen. Ze hebben hier namelijk geen voetpaden, dus dat was wel een beetje eng. Ook durfde ik niet te veel afslagen te nemen omdat alle straatnamen in het Chinees waren. Maar de winkels waren hier wel leuk en alles was spotgoedkoop, dus dat betekende......shoppen!! geen kleding hoor, maar disney/grappige shit voor mij en mijn familie. S'avonds heb ik de taxi gepakt terug naar het vliegveld, alleen ik wist niet naar welke terminal ik moest en mijn taxi driver kon bijna geen Engels en wist niet waar Nederland/Amsterdam lag. Maar op handen en voeten en een telefoongesprek met iemand op het vliegveld die ook bijna geen Engels kon kwamen we er toch uit.
Alles ging weer gesmeerd in de lucht naar Bangkok, zelfs het eten was beter dan op de heen weg. Maar dat komt misschien omdat ik de laatste paar weken maaltijden heb gegeten uit blik whahaha. Ook lekker veel films gekeken, dat is het beste als je een lange vlucht hebt. In Bangkok moest ik uit het vliegtuig en na een uur er weer in voor mijn vlucht naar Amsterdam en toen sprak iedereen ineens weer Nederlands, getverdemme we gaan echt naar huis :'(!! Ik wil niet.
Weer 11 te gaan en een snurkende man naast mij die scheten liet en stonk uit zijn mond! Blegh, maar daar waren we dan! Boven het saaie Nederland, we zijn er echt. Alles is weer in vierkantjes en plat.
Wel was het weer prettig om iedereen te zien.
Nu ben ik inmiddels alweer 2,5 week thuis, maar makkelijk is het niet. Vooral de 1e week had ik het erg moeilijk, ik verveelde me de tering en iedereen was aan het werk. Natuurlijk duurt het hier ook erg lang voordat je respons krijgt op je sollicitaties. En tja ik was elke dag op pad in Aussie om nieuwe dingen te ontdekken, en dan zit je ineens weer thuis. Alsof je terug bij af bent en alles is nog steeds hetzelfde als voor je vertrok.
Nu kan ik inmiddels weer beschaafd Nederlands praten en heb ik weer de normale gezonde Hollandse stress. Maar backpacken doen we zeker niet voor het laatst, het was een geweldige ervaring en ik kan zeggen dat ik er een hoop van geleerd heb. Ik was erg bang op het moment dat ik op schiphol stond en dacht niet dat ik dit allemaal aan zou kunnen (eigenlijk wilde ik het liefst omdraaien en niet meer gaan), dat moment voelt jaren geleden en ik heb zoveel moois meegemaakt. Ik kan niet wachten op wat komen gaat en om meer op pad te gaan en meer te ontdekken op deze wereldbol en om natuurlijk weer ooit hopen terug te keren naar het mooie Relaxte Aussie!!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
